بیابان زمین

 بسم الله الرحمن الرحیم

بیابان زمین به روایت تاریخ

مساحت: طول آن ابتدامی شوداز طرف مغرب ازده دودرکه انتهاء خاک کوستک .و برابرآن دهی است موسوم به بند گرمان  که اولین ده بیابان است. وانتهی یابد از طرف مشرق بکوه مبارک امتداد مزبور تقریبا چهار منزل مسافت میشود وعرض آنجا جنوبا دریا و از طرف شمال جبال بشاکرد و رودبار است..

حدود: ازطرف مغرب میناب .وشرقابلوچی. وازطرف شمال مشرق رودبار. و شمال مغرب بشاکرد و از جانب جنوب دریا است چون از طرف دریا امتدادآن طو ل را بپیمایند ابتدای خاک بیابانازتپه ای موسوم به تپهءزیارت شروع می شود و زیارت چنانکه نگاشتم جزو کوستک است

نفوس: گمان نمی کنم بیش از چهار هزارنفرشوند.چون مایلزم آنهااز ملبوس وغیره بایستی ازدرمیناب تدارک شود وآنها به میناب آمد ه رفع احتیاج خود بکنند. واغلب آنها از نژاد بلوچ اند ومکالمات آنها هنوز بزبان بلوچی است..

قدری بزبان فارسی حالیه آشنا شده اند.. در لغت سکنهء بیابان وسکنه میناب وشمیلات  لغت فرس قدیم زیاد دیده میشود چنانچه ادرار گمیز گویند. و گمیز درلغت فرس بمعنی ادراراست. واغلب دهات میناب بنام فارسی موسوم است مانند. ماه کیان .وماه خا تونی. و شهریارچی. وشهوار. ومینوئی. وبهمنی . وتالار. و فرخی. ومهدگان. و غیره و این مسئله خود گواهی دهد برعمران نواحی مزبوره درسلطنت سلاطین پارس. در دهات بیابان اسم پارسی بهیچگونه وجود ندارد. اغلب اسم آنها بلوچی است. فقط قریه شیراهن که پارسی خالص است

دیانت: طریقه عمومی آنها اهل سنت. ومسلک شافعی راپیمایند

صنعت: خرسک پشمی که روپوش نمایند.وجوال وپالان الاغ است وبدبافند وارزان فروشند

از کتاب اعلام ناس فی احوال بندر عباس اثر سدیدالسلطنه کبابی

انشاالله ادامه دارد